беларуская мова

Кацярына Глухоуская «Санет»

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

Санет А хочаш — заставайся назаўсёды! Як цёплы пыл, як мягкі хлеб, як свет. Так, можа быць, задумлена прыродай, Як светлы незавершаны санет. Сыходзь у Рай — я не пускаю ў пекла. Калі сыходзіш, то сыходзь у Рай. Але прашу: пакуль душа аслепла, Пакінь яе сярод птушыных зграй. Я буду слухаць шоргат крыл і верыць, Што побач ты, што ты анёлам стаў. І буду цалаваць чужое пер’е, Нібыта ты мяне не пакідаў. О, дзякуй слепаце з такой нагоды! А хочаш — заставайся назаўсёды. Кацярына Глухоуская Сонет А может быть и уходить не надо? А быть всегда: как теплый хлеб, как … Читать далее →

Кацярына Глухоуская «Жывёлiн Рай»

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

Жывёлiн Рай Вялікі-вялікі, як Бог, чалавек, Жывёлу сваю даглядае спрадвек, У вочы глядзіць і выказвае ёй: «Спажытак, маёмасьць і парабак мой». А тая жывёла глядзіць у вочы, Ня ведае сьмерці і ведаць ня хоча, А нават калі пасьля памірае, Глядзіш, а яна ўжо ў Раі. Стаіць чалавек на зямлі, на скуры І кажа туды ёй, зусім абураны: «Мой Рай недасяжны, а твой — у дар? Чаму гэта так, калі я гаспадар?» Далёка табе, гаспадар, сягаці Да зьбітага колам тваім кацяняці. Куды ж, паночку, табе да бычка, Лязом скрываўленага бачка? Стаіць чалавек і далей назірае, Як ходзіць жывёла па ўласным Раі, … Читать далее →

Галіна Рагавая «Роздум»

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

Стихотворение современной белорусской поэтессы Галины Роговой «Раздумья» на белорусском и русском языках. Роздум Схаваўшыся ў цянёчку ад спякоты, Скрозь шчыліны прымружаных павек. Ляніва пазіраю на істоту Маленькую, якой наш дзень як век. Як лес глухі ёй нізенькая траўка, Навошта зрок напружваю дарма, Зважаючы на нейкую казяўку!? Жыве — а заўтра ўжо яе няма. Хіба магчыма ёй раўняцца з намі, Каму ўжо цесна стала на Зямлі? Сябе Зямлі ўявілі ўладарамі, Ірвуцца ў неба нашы караблі. А дзесьці там, на Космасу ступенях, Не лічыць ні вякоў і ні гадзін Той, для каго наш дзень — адно імгненне, А нашыя вякі як дзень … Читать далее →