Adam Mickiewicz

Adam Mickiewicz „Panicz i dziewczyna“

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

Стихотворение польского поэта Адама Мицкевича (1798-1855) «Молодой пан и поселянка» на польском языке и в двух переводах на русский язык. Panicz i dziewczyna  I.  W gaiku zielonym Dziewczę rwie jagody; Na koniku wronym Jedzie panicz młody.  I grzecznie się skłoni, I z konia zeskoczy, Dziewczę się zapłoni, Na dół spuści oczy.  »Dziewczyno kochana! Dziś na te dąbrowy Z kolegami z rana Przybyłem na łowy.  »I trafić nie mogę, Gdzie leży miasteczko; Wskaż mi, proszę, drogę, Piękna pastereczko.  »Czy prędko już z lasu Ta ścieżka wywiedzie?« — »Jeszcze pan zawczasu Do domu zajedzie.  »Na polu wnet drzewo, Koło drzewa brzozki. Stąd … Читать далее →

Adam Mickiewicz «Czaty»

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

Баллада польского поэта Адама Мицкевича (1798-1855) «Дозор» на польском языке и в двух переводах на русский язык. Czaty (Ballada ukraińska) Z ogrodowej altany, wojewoda zdyszany, Bieży w zamek z wściekłością i trwogą. Odchyliwszy zasłony, spojrzał w łoże swej żony, Pojrzał, zadrżał: nie znalazł nikogo.  Wzrok opuścił ku ziemi, i rękami drżącemi Siwe wąsy pokręca i duma. Wzrok od łoża odwrócił, w tył wyloty zarzucił, I zawołał kozaka Nauma.  »Hej kozaku, ty chamie, czemu w sadzie przy bramie, Nie ma nocą ni psa, ni pachołka?… Weź mi torbę borsuczą, i janczarkę hajduczą, I mą strzelbę gwintówkę zdejm z kołka«.  Wzięli bronie, … Читать далее →

Adam Mickiewicz «Widzenie się w gaju»

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

Сонет польского поэта Адама Мицкевича (1798-1855) «Свидание в лесу» на польском языке и в трех переводах на русский язык. Widzenie się w gaju — Tyżeśto? i tak późno? — Błędną miałem drogę, Śród lasów, przy niepewnym xiężyca promyku; Tęskniłaś? myślisz o mnie? — Luby niewdzięczniku, Pytaj się czy ja myśléć o czém inném mogę! — Pozwól uścisnąć dłonie, ucałować nogę, Ty drżysz! czego? — Ja nie wiém, błądząc po gaiku, Lękam się szmeru liścia, nocnych ptaków krzyku; Ach! musimy być winni kiedy czujem trwogę. — Spóyrzyj mi w oczy, w czoło; nigdy z takiém czołem Nie idzie zbrodnia, trwoga nie … Читать далее →

Adam Mickiewicz «Do Laury»

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

Сонет польского поэта Адама Мицкевича (1798-1855) «К Лауре» на польском языке и в трех переводах на русский язык. Do Laury Ledwiem ciebie zobaczył, jużem się zapłonił, W nieznaném oku dawnéj znajomości pytał, I s twych jagód wzajemny rumieniec wykwitał Jak z róży któréj piersi zaranek odsłonił. Ledwieś piosnkę zaczęła, jużem łzy uronił, Twój głos wnikał do serca i za duszę chwytał, Zdało się że ją anioł po imieniu witał, I w zegar niebios chwilę zbawienia zadzwonił. O luba! niech twe oczy przyznać się nie boją, Jeśli cię mém spóyrzeniem, jeśli głosem wzruszę, Nie dbam że los i ludzie przeciwko nam … Читать далее →