Переводы с грузинского языка

გალაკტიონ ტაბიძე — მე და ღამე / Галактиона Табидзе «Я и ночь»

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

მე და ღამე ახლა, როცა ამ სტრიქონს ვწერ, შუაღამე იწვის, დნება, სიო, სარკმლით მონაქროლი, ველთა ზღაპარს მეუბნება მთვარით ნაფენს არე-მარე ვერ იცილებს ვერცხლის საბანს. სიო არხევს და ატოკებს ჩემს სარკმლის წინ იასამანს. ცა მტრედისფერ, ლურჯ სვეტებით ისე არის დასერილი, ისე არის სავსე გრძნებით, ვით რითმებით ეს წერილი. საიდუმლო შუქით არე, ისე არის შესუდრული, ისე სავსე უხვ გრძნობებით, ვით ამ ღამეს ჩემი გული. დიდი ხნიდან საიდუმლოს მეც ღრმად გულში დავატარებ, არ ვუმჟღავნებ ქვეყნად არვის, ნიავსაც კი არ ვაკარებ. რა იციან მეგობრებმა, თუ რა ნაღველს იტევს გული, ან რა არის მის სიღრმეში საუკუნოდ შენახული. ვერ მომპარავს ბნელ გულის ფიქრს წუთი წუთზე უამესი, … Читать далее →

მთაწმინდის მთვარე / The Moon Over Mtatcminda

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

Стихотворение Галактиона Табидзе (1891-1959) «Луна Мтацминды» на грузинском и английском языках. Перевод с грузинского Зазы Заалишвили. მთაწმინდის მთვარე ჯერ არასდროს არ შობილა მთვარე ასე წყნარი! მდუმარებით შემოსილი შეღამების ქმნარი ქროლვით იწვევს ცისფერ ლანდებს და ხეებში აქსოვს… ასე ჩუმი, ასე ნაზი ჯერ ცა მე არ მახსოვს! მთვარე თითქოს ზამბახია შუქთა მკრთალი მძივით, და მის შუქში გახვეული მსუბუქ სიზმარივით მოსჩანს მტკვარი და მეტეხი თეთრად მოელვარე… ოჰ! არასდროს არ შობილა ასე ნაზი მთვარე! აქ ჩემს ახლო აკაკის ლანდს სძინავს მეფურ ძილით, აქ მწუხარე სასაფლაოს ვარდით და გვირილით, ეფინება ვარსკვლავების კრთომა მხიარული… ბარათაშვილს აქ უყვარდა ობლად სიარული… და მეც მოვკვდე სიმღერებში ტბის სევდიან გედად, … Читать далее →

მთაწმინდის მთვარე / Луна Мтацминды

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

Стихотворение Галактиона Табидзе (1891-1959) «Луна Мтацминды» на грузинском и русском языках. მთაწმინდის მთვარე ჯერ არასდროს არ შობილა მთვარე ასე წყნარი! მდუმარებით შემოსილი შეღამების ქმნარი ქროლვით იწვევს ცისფერ ლანდებს და ხეებში აქსოვს… ასე ჩუმი, ასე ნაზი ჯერ ცა მე არ მახსოვს! მთვარე თითქოს ზამბახია შუქთა მკრთალი მძივით, და მის შუქში გახვეული მსუბუქ სიზმარივით მოსჩანს მტკვარი და მეტეხი თეთრად მოელვარე… ოჰ! არასდროს არ შობილა ასე ნაზი მთვარე! აქ ჩემს ახლო აკაკის ლანდს სძინავს მეფურ ძილით, აქ მწუხარე სასაფლაოს ვარდით და გვირილით, ეფინება ვარსკვლავების კრთომა მხიარული… ბარათაშვილს აქ უყვარდა ობლად სიარული… და მეც მოვკვდე სიმღერებში ტბის სევდიან გედად, ოღონდ ვთქვა, თუ ღამემ სულში … Читать далее →

Кахи Беришвили «Тоска»

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

მონატრება შენ გენატრება ჩემი თვალები, ჩუმი კოცნა, ტკბილი ალერსი შენ გენატრება ჩემი ღიმილი მუნჯი ჩურჩული, მშვიდი ჰანგები. მე მენატრება ყოველი შენი… ზოგჯერ კამათი, ბრაზით სიცილი, მაგ თითებიდან ტილო ნახატი, შენი სუნი და ცრემლი სველი. მონატრებაც კი ენატრები და ამ განცდებით გულს ეფინები, ვიცი, ნაზ სულში ავტეხე ქარი და მონატრებად გადავიქეცი კახი ბერიშვილი Тоска Ты так тоскуешь по свету в моих глазах, По тихому поцелую и нежности сладкой, Ты так тоскуешь по моей улыбке — По немому нашептыванию ласковых мелодий. А я жажду всего, что связано с тобой, Наши ссоры и сердитый смех, Из-под пальцев твоих родившееся полотно картин, Запах твой … Читать далее →

გალაკტიონ ტაბიძე — თოვლი / Галактион Табидзе «Снег»

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

Стихотворение Галактиона Табидзе (1891-1959) «Снег» на грузинском языке и в пяти переводах на русский язык. თოვლი მე ძლიერ მიყვარს იისფერ თოვლის ქალწულებივით ხიდიდან ფენა: მწუხარე გრძნობა ცივი სისოვლის და სიყვარულის ასე მოთმენა. ძვირფასო! სული მევსება თოვლით: დღეები რბიან და მე ვბერდები! ჩემს სამშობლოში მე მოვვლე მხოლოდ უდაბნო ლურჯად ნახავერდები. ოჰ! ასეთია ჩემი ცხოვრება: იანვარს მოძმედ არ ვეძნელები, მაგრამ მე მუდამ მემახსოვრება შენი თოვლივით მკრთალი ხელები. ძვირფასო! ვხედავ… ვხედავ შენს ხელებს, უღონოდ დახრილს თოვლთა დაფნაში. იელვებს, ქრება და კვლავ იელვებს შენი მანდილი ამ უდაბნოში… ამიტომ მიყვარს იისფერ თოვლის ჩვენი მდინარის ხიდიდან ფენა, მწუხარე გრძნობა ქროლვის, მიმოვლის და ზამბახების წყებად დაწვენა. თოვს! … Читать далее →