Переводы с грузинского языка

ნიკოლოზ ბარათაშვილი — ცისა ფერს, ლურჯსა ფერს / Николоз Бараташвили «Синий цвет»

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

Стихотворение великого грузинского поэта-романтика Николоза Бараташвили (1817-1845) «Синий цвет» (в оригинале без названия) посвящено княгине Екатерине Александровна Чавчавадзе, дочери известного поэта, князя Александра Гарсевановича Чавчавадзе, ставшей впоследствии супругой князя Давида Дадиани.   * * * ცისა ფერს, ლურჯსა ფერს, პირველად ქმნილსა ფერს და არ ამ ქვეყნიერს, სიყრმიდგან ვეტრფოდი. და ახლაც, როს სისხლი მაქვს გაციებული, ვფიცავ [მე] — არ ვეტრფო არ ოდეს ფერსა სხვას. თვალებში მშვენიერს ვეტრფი მე ცისა ფერს; მოსრული იგი ცით გამოკრთის სიამით. ფიქრი მე სანატრი მიმიწვევს ცისა ქედს, რომ ეშხით დამდნარი შევერთო ლურჯსა ფერს. მოვკვდები — ვერ ვნახავ ცრემლსა მე მშობლიურს, — მის ნაცვლად ცა ლურჯი დამაფრქვევს ცვარს … Читать далее →

ნიკოლოზ ბარათაშვილი — ნა ფორტეპიანოზედ მომღერალი / Николоз Бараташвили «Звуки рояля…»

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

…ნა ფორტეპიანოზედ მომღერალი ხმა საკრავისა, ნელ ნარნარისა, სულს განახარებს; და მშვენიერის ენა ამიშლის გულისა ჭირებს! ვჭვრეტდი ლამაზსა, სევდითა ნაზსა, და შევეტრფოდი; ყოველთ გრძნობათა, ყოვლთ გონებათა მას მივაპყრობდი. ღაწვნი ნაცრემლნი, ტრფიალთ დამწველნი, უფროს შვენოდენ; თმანი ნაშალნი, მკერდზედ დაყრილნი, ემუქმკებოდენ. ჟუჟუნა თვალნი, გულთა მომკვლელნი, მოცინარობენ; პაწაწა ტუჩნი, ვარდებრ ნაფურცლნი, ლხენას მოჰბერვენ. ნიკოლოზ ბარათაშვილი 1839 წ. Екатерине, когда она пела под аккомпанемент фортепиано Звуки рояля Сопровождали Наперерыв Части вокальной Плавный, печальный Речитатив. Ты мне все время Слышалась в теме, Весь я был твой. В смене гармоний, В гулкой погоне Их за тобой. Мало-помалу Ты распрямляла Оба крыла. И без остатка Каждою складкой В … Читать далее →

გალაკტიონ ტაბიძე — ლურჯა ცხენები / Галактион Табидзе «Синие кони»

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

Стихотворение Галактиона Табидзе «Синие кони» на грузинском языке и в четырёх переводах на русский язык. ლურჯა ცხენები როგორც ნისლის ნამქერი, ჩამავალ მზით ნაფერი, ელვარებდა ნაპირი სამუდამო მხარეში! არ სჩანდა შენაპირი, ვერ ვნახე ვერაფერი, ცივ და მიუსაფარი მდუმარების გარეშე. მდუმარების გარეშე და სიცივის თარეშში, სამუდამო მხარეში მხოლოდ სიმწუხარეა! ცეცხლი არ კრთის თვალებში, წევხარ ცივ სამარეში, წევხარ ცივ სამარეში და არც სულს უხარია. შეშლილი სახეების ჩონჩხიანი ტყეებით უსულდგმულო დღეები რბიან, მიიჩქარიან! სიზმარიან ჩვენებით — ჩემი ლურჯა ცხენებით ჩემთან მოესვენებით! ყველანი აქ არიან! იჩქარიან წამები, მე კი არ მენანება: ცრემლით არ ინამება სამუდამო ბალიში; გაქრა ვნება-წამება — როგორც ღამის ზმანება, ვით სულის ხმოვანება … Читать далее →

გალაკტიონ ტაბიძე — მე და ღამე / Галактиона Табидзе «Я и ночь»

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

მე და ღამე ახლა, როცა ამ სტრიქონს ვწერ, შუაღამე იწვის, დნება, სიო, სარკმლით მონაქროლი, ველთა ზღაპარს მეუბნება მთვარით ნაფენს არე-მარე ვერ იცილებს ვერცხლის საბანს. სიო არხევს და ატოკებს ჩემს სარკმლის წინ იასამანს. ცა მტრედისფერ, ლურჯ სვეტებით ისე არის დასერილი, ისე არის სავსე გრძნებით, ვით რითმებით ეს წერილი. საიდუმლო შუქით არე, ისე არის შესუდრული, ისე სავსე უხვ გრძნობებით, ვით ამ ღამეს ჩემი გული. დიდი ხნიდან საიდუმლოს მეც ღრმად გულში დავატარებ, არ ვუმჟღავნებ ქვეყნად არვის, ნიავსაც კი არ ვაკარებ. რა იციან მეგობრებმა, თუ რა ნაღველს იტევს გული, ან რა არის მის სიღრმეში საუკუნოდ შენახული. ვერ მომპარავს ბნელ გულის ფიქრს წუთი წუთზე უამესი, … Читать далее →

მთაწმინდის მთვარე / The Moon Over Mtatcminda

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

Стихотворение Галактиона Табидзе (1891-1959) «Луна Мтацминды» на грузинском и английском языках. Перевод с грузинского Заза Заалишвили. მთაწმინდის მთვარე ჯერ არასდროს არ შობილა მთვარე ასე წყნარი! მდუმარებით შემოსილი შეღამების ქმნარი ქროლვით იწვევს ცისფერ ლანდებს და ხეებში აქსოვს… ასე ჩუმი, ასე ნაზი ჯერ ცა მე არ მახსოვს! მთვარე თითქოს ზამბახია შუქთა მკრთალი მძივით, და მის შუქში გახვეული მსუბუქ სიზმარივით მოსჩანს მტკვარი და მეტეხი თეთრად მოელვარე… ოჰ! არასდროს არ შობილა ასე ნაზი მთვარე! აქ ჩემს ახლო აკაკის ლანდს სძინავს მეფურ ძილით, აქ მწუხარე სასაფლაოს ვარდით და გვირილით, ეფინება ვარსკვლავების კრთომა მხიარული… ბარათაშვილს აქ უყვარდა ობლად სიარული… და მეც მოვკვდე სიმღერებში ტბის სევდიან გედად, … Читать далее →

მთაწმინდის მთვარე / Луна Мтацминды

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

Стихотворение Галактиона Табидзе (1891-1959) «Луна Мтацминды» на грузинском и русском языках. მთაწმინდის მთვარე ჯერ არასდროს არ შობილა მთვარე ასე წყნარი! მდუმარებით შემოსილი შეღამების ქმნარი ქროლვით იწვევს ცისფერ ლანდებს და ხეებში აქსოვს… ასე ჩუმი, ასე ნაზი ჯერ ცა მე არ მახსოვს! მთვარე თითქოს ზამბახია შუქთა მკრთალი მძივით, და მის შუქში გახვეული მსუბუქ სიზმარივით მოსჩანს მტკვარი და მეტეხი თეთრად მოელვარე… ოჰ! არასდროს არ შობილა ასე ნაზი მთვარე! აქ ჩემს ახლო აკაკის ლანდს სძინავს მეფურ ძილით, აქ მწუხარე სასაფლაოს ვარდით და გვირილით, ეფინება ვარსკვლავების კრთომა მხიარული… ბარათაშვილს აქ უყვარდა ობლად სიარული… და მეც მოვკვდე სიმღერებში ტბის სევდიან გედად, ოღონდ ვთქვა, თუ ღამემ სულში … Читать далее →

Кахи Беришвили «Тоска»

Tania-Soleil Journal Опубликовано автором

მონატრება შენ გენატრება ჩემი თვალები, ჩუმი კოცნა, ტკბილი ალერსი შენ გენატრება ჩემი ღიმილი მუნჯი ჩურჩული, მშვიდი ჰანგები. მე მენატრება ყოველი შენი… ზოგჯერ კამათი, ბრაზით სიცილი, მაგ თითებიდან ტილო ნახატი, შენი სუნი და ცრემლი სველი. მონატრებაც კი ენატრები და ამ განცდებით გულს ეფინები, ვიცი, ნაზ სულში ავტეხე ქარი და მონატრებად გადავიქეცი კახი ბერიშვილი Тоска Ты так тоскуешь по свету в моих глазах, По тихому поцелую и нежности сладкой, Ты так тоскуешь по моей улыбке — По немому нашептыванию ласковых мелодий. А я жажду всего, что связано с тобой, Наши ссоры и сердитый смех, Из-под пальцев твоих родившееся полотно картин, Запах твой … Читать далее →